detalj slike: KRK Art dizajn

ATRAKTIVNI GRADOVI KANADE 5

Dr SIMO JELAČA

URANIUM SITI

Uranijum Siti je najsevernije naselje u severnom Saskačevanu. Nalazi se na severnoj obali jezera Atabaska u blizini granice sa Severnozapadnom teritorijom, na nadmorskoj visini od 230 m. Odmaralište je udaljeno 760 km od princa Alberta, 760 km od Edmontona i 48 km od severozapadnih teritorija i granice sa Saskačevanom. Gledajući na kartu, čini se da je grad okružen netaknutim šumama sa puno jezera. Zamislite kako lepo izgleda kada gledate iz aviona. Prava je mana što je njegova klima oštra, pa stoga nema dovoljno stanovnika, kojima je ovaj grad predstavljao veliko zadovoljstvo u životu u prirodi.

Godine 1949. S. Kajman je istraživao radioaktivne materijale oko jezera Atabaska u blizini Uranijum Sitija. Nakon otkrića uranijuma, stanovništvo Uranijum Sitija počelo je naglo da raste od 1960. godine, samo nakon jedne objave o resursima Eldorada

.

Prevoz do Uranijum Sitija moguć je avionom do šljunčanog aerodroma dužine samo 1.199 m. Grad Uranijum Siti ima nešto više od 200 stanovnika, uglavnom zaposlenih u rudniku.

Uranijum Siti je deo ekozone Tajga štita, sa subpolarnom klimom, sa dugim, hladnim i snežnim zimama, kratkim prelaznim periodima i kratkim, hladnim i vlažnim letima. Temperaturni opseg je obično veliki, zbog hladno hladnih zimskih temperatura koje često idu ispod -30 °S. Najviša temperatura ikada zabeležena u naselju bila je 34,7 °S 27. jula 1984. Faktor hladnoće vetra, zbog brzine vetra, čini zimske temperature u zimskim mesecima čak nižim nego što jesu. Uranijum Siti je zabeležio jednu od najhladnijih Vindčil temperatura -74 °S, 28. januara 2002. godine.

Za ljubitelje prirode, grad Uranijum, sa jezerom Atabaska, može biti privlačna destinacija. Prirodne lepote su fenomenalne, a ulov ribe ivice je neverovatan.

VANUSKEVIN

Vanuskevin Heritage Park je muzejski kompleks lokalne indijske civilizacije Kri, najvećeg kanadskog arheološkog otkrića. Muzej sadrži eksponate stare 10.000 godina.

Ispred zgrade muzeja indijski umetnik izvodi nacionalne igre, u kojima njegova igra prenosi živote različitih životinja. U okviru parka nalaze se indijski vigvami, u kojima i dalje žive starosedeoci, dok se njihova deca igraju. Neposredno ispod zgrade muzeja je strma padina, gde su Indijanci u davna vremena nagonili i ubijali bizone. Na ovoj padini su ih Indijanci onesposobljavali, bizoni koji su preživeli, zatim su ih Indijanci klali, meso kuvali ili sušili za zimu, i kože vešali da se suše na suncu, i od njih pravili odeću i obuću. Ovaj park muzej svakodnevno posećuje veliki broj turista sa celog kontinenta Amerike od kojih su većina Indijanci svih plemena.

Vanuskevin Heritadž Park je neprofitni kulturni i istorijski centar Prvih nacija. Lokalitet ima istorijski značaj zbog svojih arheoloških resursa i predstavlja skoro 6000 godina istorije severnih ravnica ovog naroda.

Više od 6.000 godina ljudi su se ovde okupljali. Nomadska indijanska plemena kreću se na sever preko ravnica, sakupljajući hranu i zaklanjajući se ovde od zimskih vetrova. Vanuskevin je takođe mesto gde je stvoren medicinski točak. Park se nalazi blizu zapadne obale reke Južni Saskačevan, samo tri kilometra severno od Saskatuna. U okviru svoje površine od 240 hektara, postoji 19 lokaliteta koji aktivno formiraju Istorijsko društvo Severnih ravnica: indijanska plemena Kri, Asinibojin, Soltuk, Atsina, Dakota i Crnonoga. Na lokalitetu se nalaze letnji i zimski logori, mesta ubijanja bizona, prstenova i fragmenata keramike, semena biljaka i životinjskih kostiju, sve u zbijenom prostoru

.

Vanuskevin Heritage Park je zvanično otvoren u junu 1992. godine; Međutim, naučna istraživanja u ovim oblastima započela su ranih 1930-ih. Danas Univerzitet Saskačevan upravlja programom arheoloških istraživanja u Vanuskevinu na aktivnim arheološkim iskopavanjima. Park je osnovan kao provincijsko nasleđe 1984. godine, jedino takvo mesto u Saskačevanu koje definiše praistorijske artefakte. Imenovan je 1986. Sledeće godine kraljica Elizabeta II je otkrila panel posvećen tom događaju.

Vanuskevin Heritadž Park se nalazi iznad potoka Opimihav i reke Južni Saskačevan u Saskatunu, kao prozor u istoriji Kanade koji je još uvek u velikoj meri neotkriven, i veza sa kanadskom prošlošću, za razliku od bilo kog drugog nacionalnog, istorijskog mesta u Kanadi. Vanuskevin je jedinstven po tome što postoji, ne samo kao dokaz o drevnim nacijama, već i kao dokaz o mnogim različitim aspektima, kao što su stanovanje, lov i sakupljanje hrane, i duhovnost - sve na jednom mestu.

Jedinstveni međunarodni sajt tumači istoriju preko 6.000 godina staru indijsku kulturu na severnoj visoravni. Na datoj lokaciji nalazi se dvadeset jedna kontakt tačka, četiri pešačke staze, medicinski točak, razni prstenovi, bizoni, lonci, centar za posetioce, galerija, konferencijska sala, suvenirnica i restoran.

Oko 20 kilometara od Saskatuna u Moos Voodu nalazi se indijski rezervat Vajt kamp Sijuks rezervat 94. Rezervat se nalazi na brdovitom terenu, okružen gornjom šumom i močvarom sa donje strane. U rezervatu ima oko 40 porodica, imaju obdanište i školu do šestog razreda. Belac im je uveo struju i telefon. Beli čovek im je uspostavio i demokratiju, što ih je "obradovalo". Kada biraju šefa koji se bira svake tri godine, daju mu pravo na jedan reizbor. Indijanci se ponašaju lenjo, provode po ceo dan u izležavanju, čekajući da im poštar donese čekove iz Velfer, umesto da budu u lovu. Indijanci ovde kažu da su svi potomci Sijuksa Indijanci i svi oni sebe zovu „Su“ Rezervat je opasan žicom, zabranjen im je lov, što im je u krvi, kao nasledstvo predaka. U rezervatu se ti Indijanci ponašaju kao izgubljeni.

VIKTORIJA

Viktorija je glavni grad provincije Britanska Kolumbija, Viktorija je kapija Pacifika i ima mnogo morskih i vazdušnih veza koje čine poslovni centar. Sa najblažom klimom u Kanadi, Viktorija je poznata po svojim baštama i predstavlja čist i šarmantan grad.

Retki su kanadski gradovi koji su tako lepo razvili grad u primorju, poput Viktorije. Lučki deo Viktorije je odlično mesto za šetnju, opuštanje, kupovinu, ručavanje i gledanje uličnih izvođača. Centralni deo grada je istorijski hotel Empress, jedna od najlepših zgrada u gradu. Tokom godina, ovaj hotel je ugostio mnoge kraljeve i kraljice, a danas ima tradicionalni ručak, koji je jedan od najboljih za mnoge posetioce koji dolaze u Viktoriju. Lučko područje je popularno tokom cele godine, a posebno je aktivno tokom letnjih meseci.

Zadovoljstvo je posetiti kinesku četvrt, koja je druga po veličini na američkom kontinentu, odmah posle San Franciska. Viktorija važi za „Gradsku baštu“, jer je na svakom koraku bogata cvećem i zelenilom. Veoma je popularna kao turistička destinacija.

Unutar najvećeg ostrvskog grada Viktorije postoji značajna industrija internet tehnologije. Prema zvaničnim informacijama u Viktoriji postoji preko 800 tehnoloških kompanija, sa prihodima od preko 2 milijarde dolara godišnje. Uglavnom su u oblasti računarskog softvera i hardvera, kao i u biotehnologiji, inženjerstvu, građevinarstvu itd.

Dolaskom do kraja kanadskog zapada, do Long Bič Sitija, vredi pogledati administrativni centar, koji se nalazi u južnom delu ostrva Vankuver.

Grad Viktorija se nalazi na južnom kraju ostrva Vankuver, na površini od 20 km², sa oko 80 + hiljada stanovnika. Oko 1.500 visećih korpi sa cvećem ukrasi grad Viktoriju svakog leta. Na zgradi Skupštine nalazi se 3.560 ukrasnih svetiljki. Ostrvo Vankuver ima 2.855 farmi. Viktorijine vode su stanište za kitove orke. Viktorijina galerija umetnosti ima drugu najbolju i najsveobuhvatniju kolekciju azijske umetnosti u Kanadi. Butkart Gardens, bašta svake godine prima više od milion posetilaca i proglašena je za Nacionalno istorijsko mesto Kanade zbog svog međunarodnog renomea. Osnovan 1886. godine, Kraljevski muzej je jedna od najistaknutijih kulturnih institucija u svetu. Ovaj romantični grad je jedan od najbogatijih gradova u Kanadi. Ima stotine kilometara biciklističkih staza i biciklističkih staza u gradu. Prosečne godišnje padavine su 50% manje nego u Vankuveru. Najveći samostojeći totem na svetu nalazi se u Viktoriji, u parku Bikon Hil. Grad je dobio ime po kraljici Viktoriji i osnovan je 1843. Prosečne maksimalne temperature tokom leta su 25 °S, a zimi 0 °S. Svaki građanin broji svoje cveće u februaru, rekord je 21 milijarda cveća.

.

PODELITE OVAJ TEKST NA: